Toz metalürjisi ve basınçlı döküm arasındaki seçim genellikle ekonomiden ziyade parça boyutu veya malzeme gereksinimleri meselesidir.Yaygın olarak kullanılan basınçlı döküm malzemeleri, alüminyum alaşımları, magnezyum alaşımları ve çinko alaşımlarıdır ve bakır alaşımlı basınçlı dökümler de sınırlı ölçüde kullanılmaktadır.Ferroalyaj ve paslanmaz çeliğin ergime noktasının yüksek olması nedeniyle toz metalurjisi işlemi kullanılmalıdır.

Geleneksel toz metalurji parçaları, metal enjeksiyon kalıplama parçaları ile karşılaştırıldığında, basınçlı döküm parçaların boyutları aynı veya çok daha büyük olabilir.Ana malzeme gerektiğinde toz metalurjisi prosesinin kullanılması daha uygundur.Örneğin, 1: çok yüksek mukavemet, bazı demir bazlı sinterlenmiş alaşımların çekme mukavemeti, basınçlı döküm alaşımlarından üç kat daha fazladır.2: Yağlama yağı ile emprenye edilmiş demir bazlı ve bakır bazlı sinterlenmiş alaşımlarla çözülebilen yüksek aşınma direnci ve yüksek sürtünme azaltma performansı.3: Demir bazlı ve bakır bazlı sinterlenmiş alaşımlarla çözülebilen yüksek çalışma sıcaklığı.4: Korozyon direnci, bakır bazlı sinterlenmiş alaşım ve sinterlenmiş paslanmaz çelik gereksinimleri karşılayabilir

Toz metalürjisi ve basınçlı döküm arasında, çalışma sıcaklığı 65 °C'den yüksek olmadığında ve orta mukavemet gerektiğinde, çinko basınçlı dökümler demir bazlı toz metalürjisi ürünlerinin yerine kullanılabilir.İki işlem, boyutsal doğruluk ve işleme ihtiyacı açısından benzerdir.Ancak takımlama ve işleme maliyetleri açısından, toz metalurjisi genellikle daha faydalıdır.