Het belangrijkste doel van oppervlaktebehandeling van poedermetallurgiedelen:
1. Verbeter de slijtvastheid
2. Verbeter de corrosieweerstand
3. Verbeter de vermoeidheidssterkte

De oppervlaktebehandelingsmethoden die worden toegepast op onderdelen van poedermetallurgie kunnen in principe worden onderverdeeld in de volgende vijf categorieën:
1. Coating: bedek het oppervlak van het bewerkte onderdeel met een laag ander materiaal zonder enige chemische reactie
2. Chemische oppervlaktebehandeling: de chemische reactie tussen het oppervlak van het bewerkte onderdeel en de externe reactant
3. Chemische warmtebehandeling: andere elementen zoals C en N diffunderen naar het oppervlak van het bewerkte onderdeel
4. Oppervlaktewarmtebehandeling: de faseverandering wordt gegenereerd door de cyclische temperatuurverandering, die de microstructuur van het oppervlak van het bewerkte onderdeel verandert
5. Mechanische vervormingsmethode: om mechanische vervorming op het oppervlak van het bewerkte onderdeel te produceren, voornamelijk om drukrestspanning te produceren, terwijl ook de oppervlaktedichtheid wordt verhoogd

Ⅰ.Coating
Galvaniseren kan worden toegepast op onderdelen van poedermetallurgie, maar kan alleen worden uitgevoerd nadat de onderdelen van poedermetallurgie zijn voorbehandeld (zoals onderdompelen in koper of onderdompelen in was om gaten af ​​te dichten) om het binnendringen van elektrolyt te voorkomen.Na een galvanische behandeling kan de corrosieweerstand van de onderdelen meestal worden verbeterd.Bekende voorbeelden zijn verzinken (hergebruiken van chromaat voor passiveren na verzinken om een ​​zwart of legergroen glanzend oppervlak te verkrijgen) en vernikkelen
Stroomloos vernikkelen is in sommige opzichten superieur aan elektrolytisch vernikkelen, zoals het regelen van de dikte van de coating en de efficiëntie van het plateren.
De "droge" zinkcoatingmethode hoeft niet te worden uitgevoerd en hoeft niet te worden verzegeld.Het is onderverdeeld in poederverzinken en mechanisch verzinken.
Wanneer antiroest, anticorrosie, een mooi uiterlijk en elektrische isolatie vereist zijn, kan schilderen worden gebruikt.De methoden kunnen verder worden onderverdeeld in: kunststofcoating, beglazing en metaalspuiten.

Ⅱ.Surface chemische behandeling

Stoombehandeling is de meest gebruikelijke van alle oppervlaktebehandelingsprocessen voor poedermetallurgieonderdelen.Stoombehandeling is het verhitten van de onderdelen tot 530-550°C in een stoomatmosfeer om een ​​magnetische (Fe3O4) oppervlaktelaag te produceren.Door de oxidatie van het oppervlak van de ijzeren matrix worden de slijtvastheid en wrijvingseigenschappen verbeterd en zijn de onderdelen bestand tegen roestprestaties (verder versterkt door onderdompeling in olie) De oxidelaag is ongeveer 0,001-0,005 mm dik en bedekt het gehele buitenoppervlak , en kan door onderling verbonden poriën naar het midden van het onderdeel diffunderen.Het vullen van deze porie verhoogt de schijnbare hardheid, verbetert daardoor de slijtvastheid en maakt het een matige mate van verdichting.

Koude fosfaatbehandeling is een chemische reactie in een zoutbad om complex fosfaat op het oppervlak van het werkstuk te vormen.Zinkfosfaat wordt gebruikt voor de voorbehandeling van coatings en kunststofcoatings en mangaanfosfaat wordt gebruikt voor wrijvingstoepassingen.

Het blauwen gebeurt door het werkstuk door chemische corrosie in een kaliumchloraatbad van 150°C te plaatsen.Het oppervlak van het werkstuk heeft een donkerblauwe kleur.De dikte van de blauwlaag is ongeveer 0,001 mm.Na het blauwen is het oppervlak van de onderdelen mooi en heeft het een antiroestfunctie.

Nitrerende kleuring gebruikt natte stikstof als oxidatiemiddel.Tijdens het koelproces van het werkstuk na het sinteren wordt een oxidelaag gevormd in het temperatuurbereik van 200-550°C.De kleur van de gevormde oxidelaag verandert met de verwerkingstemperatuur.

Geanodiseerde anticorrosiebehandeling wordt gebruikt voor op aluminium gebaseerde onderdelen om het uiterlijk en de anticorrosieprestaties te verbeteren.

Passiveringsbehandeling wordt toegepast op roestvrijstalen onderdelen, voornamelijk om een ​​beschermende oxidelaag aan het oppervlak te vormen.Deze oxiden kunnen worden gevormd door verhitting of door chemische methoden, dat wil zeggen onderdompeling in salpeterzuur of natriumchloraatoplossing.Om te voorkomen dat de oplossing onderdompelt, is chemisch De methode vereist een wasbehandeling vooraf.